این هفته ،هفته پر مشغله و پرتکاپویی رو پشت سر گذاشتم!!! بالاخره ان شالله با موفقیت تموم شد و بازم ی خاطره خوب از روزای قشنگ زندگی رقم خورد و این شیرینی شو مدیون امام حسین می دونم چون تو اوج خستگی که داشتم می بریدم، به یکباره اسمش نشست رو لبم و خودش شد عامل آرامش و شادیم

البته از کسی که خون خودشو و بهترین های زندگیش رو برای هدایت و راهیابی تمامی مسلمانان جهان هدیه می کنه، غیر از این عجیبه... از اماممو و خدای خوب خودمو همه ، ممنونم که امروز و هر روزی که صداش کردم بی جوابم نذاشته حتی با ی نگاه(بدون برآورده کردن خواسته ام و بعدهای خیلی زود یا دیر فهمیدم اون نگاه معنیش چی بوده و برآورده نشدن حاجتم چقدر منشا رحمت بوده؛ که اون سروره و پدر ، از بالا بهتر ، خوب و بد رو می بینه و می دونه)...